Dinsdag laatste dag. Op weg naar Bondi Beach. Eric heeft zich vanmorgen nog even door een Chinese masseur onder handen laten nemen, want hij kon zijn nek nauwelijks nog bewegen. Daarna de bus gevonden en voor $ 4,20 de man op weg naar Bondi beach. Nou Manley was leuk, maar Bondi is alsof je de Zuid-Franse stranden oploopt. Groot, mooi en nou ja.... Echt strand!

De zon was weer enorm fel en het water enorm koud, dus Eric heeft nog een moedige poging gewaagd, maar ik ben in mijn Australische roddelblad gedoken. Na anderhalf uur waren we wel weer klaar met zand en zon en zijn we even op een terrasje gaan zitten. Ineens zag ik ze! Een enorme vis uit het water, kwamen er een paar walvissen voorbij! We hoorden dat die aan het migreren zijn met hun jongen en wij zaten daar gewoon te kijken hoe ze om de paar minuten uit de zee sprongen. Echt waanzinnig! Al die mensen om ons heen en niemand die het zag, behalve de tafel naast ons en het meisje dat daar werkte.

Eind van de middag de bus weer terug genomen naar Paddington en vanaf daar door een paar woonbuurten naar Kings Cross en Darlinghurst gelopen. Nou we zijn eruit als we dan hier zouden moeten wonen, dan hier graag. We hebben onze kantoren al uitgezocht, tegenover elkaar, zodat we kunnen zwaaien, gezellig. Toen nog vanuit Kings Cross naar het hotel gelopen en dat waren de laatste kilometers.

De kuiten, billen en bovenbenen zijn volledig in de kramp geraakt deze vakantie, maar dat heeft hoop ik ook zijn voordelen gehade naast al dat lekker eten en drinken. Voor vanavond nog een half flesje Penfolds bewaard en dat was het. Morgen naar huis. Ongelofelijk.

Volgende keer Sydney (want die gaat nog komen geloof me) wordt het geen hotel maar een appartementje. We zijn trouwens allebei een beetje van slag dat we weggaan. Nou dan heb je wel een hele leuke plek te pakken. En als we terugkijken vinden we de hele vakantie echt geweldig. We lopen nog steeds arm in arm, en de camper, het Kakadu park en de camping safari waren helemaal iets dat we nooit hadden willen missen. Zo niet iets voor ons, dachten we en kijk nou toch eens. De steden waren ook echt geweldig om te zien, maar voegt in principe weinig toe aan alles wat je al gezien hebt in je leven. Dat komt ook door het gebrek aan historie denk ik, buiten de geschiedenis van de Aboriginals, wat een discussiepunt op zich is natuurlijk.

Hier in Australië zijn vooral de mensen en de manier van leven af en toe iets waar je wel wat van op wilt steken. Mensen leven hier nog niet zo langs elkaar (Sydney misschien buitengelaten, want in zo'n wereldstad gaat het vaak vanzelf),maar zelfs daar valt het mee. In het Noorden is het weer heel anders dan het Zuiden (No worries en G'day zijn volledig normaal in het Noorden zeg maar, dan weet je het wel). Maar ook dat maakt het een gaaf land. Nou het wesmn nog, weer iets om naar uit te kijken. De gebieden waar misschien twee kippen en een kameel wonen, zijn er genoeg. De verdeling van mensen over dat enorme continent blijft bizar. Ze leven met de engste dieren, maar ook met prachtige natuur en ze zijn zo enorm trots op hun land. Dat is wel heel mooi om te zien. Iedereen kan er uren over doorgaan, dat is in Nederland vaak wel anders.

Gisteren stonden we bij een wegwijzer in Kings Cross. Op dat momente stonden we ruim 16000 km van huis en 16000 km van New York. Toch jammer dat het zo ver weg is, maar dat maakt het eigenlijk ook wel heel speciaal.

Nu naar huis, en ook dat is ook fijn. Nog even de lange vliegreis door waar Eric zich al enorm druk overmaakt. Maar dan kijken we ook terug op een onvergetelijke reis!